Geçen hafta ufak bir kaçamak yaptım,bir haftalığına şehir dışına çıktı. Çok sevdiğim,can dostum,kader ortağım dediğim arkadaşımın evinde kaldım. O da boşanmış bir anne ve 15 yaşında ergenliğin doruklarında bir kızı var.
Ben hamileyken çok tesadüfi bir şekilde tanıştık onlarla,zor ve yorucu bir evlilik yaşamış,kızına iyi bir rol model, kendi ayaklarının üzerinde duran tanıdığım en güçlü kadınlardan biri. İyi kötü her anımda benimle oldu,benim için yeri ve değeri çok büyük. Kızı benim eskiyi baba figürü yerine koymuştu. Kendi anne babasının evliliği bitse de evlilik güzeldi. Mutlu,eğlenceli,harika bir aileydik ona göre. Eski harika bir eş,ben de onun ileride olmak istediği eğlenceli,mutlu kadındım.
Boşanmamız onu çok etkiledi,bizim şehir değiştirmemiz beni ablası olarak gören ve ergenliğin sorunlarıyla boğuşan biri için çok problem yarattı. İçten içe benim eskiye kin gütmeye,laf sokmalara,ondan bahsedildiğinde dalga geçmeye başladı.
Bu sefer gittiğimde,akşam oturmuş, iki kadeh içerken hep birlikte konuşuyorduk "Baba çocuk için çok önemli,keşke böyle olmasaydı " dedim. Arkadaşım da " Bunlar baba mı ya!" dedi. Biz tam bunalımın dibini yaşarken birden"Bence bu olayı büyüten çocuklar değil,sizsiniz" dedi. " Yani bizim sınıfta bir sürü arkadaşımın anne babası ayrı ve biz -,aaaaahhhh annem babam keşke boşanmasalardı aynı evde yaşasa ,diye düşünmüyoruz. Ayrıca, iyi ki annemler boşanmış. Babam olsa biz annemle hayallerimizi gerçekleştiremezdik,mutlaka problem çıkarırdı" dedi.Bayağı konuştu,örnekler verdi. Biz kalakaldık. "Ayrıca,çocuklar anne varsa var. Sen hiç merak etme,yavrunun senin gibi bir annesi var. Olayı dramatize etmeyin sizi gidi arabeskçiler" diye bitirdi ve odasına gitti.
15 yaşındaki bir genç,bana bayağı hayat dersi verdi.Anne babası boşanmış bir çocuğun bana bunları söylemesi bir anlamda iyi geldi. Kendimi daha güçlü hissettim.
Bir hafta geçti, yolculuk uzun sürdü eve gece varabildim .Baktım kuzu yatağında melekler gibi uyuyor.Bir haftadır kokusu burnumda tütmüş, kıvrıldım yanına kokusuyla uyudum.,Sabah beni onlarca öpücüklerle uyandırdı.
Sonra dedim ki içimden, biz iyi bir takımız. Birbirimizden başka kimseye ihtiyacımız yok :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder